อวธูตะ คีตา บทที่ ๖
बहुधा श्रुतयः प्रवदन्ति वयं
वियदादिरिदं मृगतोयसमम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिव -
मुपमेयमथोह्युपमा च कथम् ॥ १॥
1. The Upanishads tell us in various ways that space, earth, and so on, are like water in a mirage. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can It be a subject of comparison or have any peer?
1. อุปนิษัทต่างๆ บอกเราในหลายทางว่า ที่ว่าง, โลก, และอื่นๆ, เหมือนน้ำในภาพลวงตา. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะเปรียบเทียบว่ามีสิ่งเสมอเหมือนกับพรหมันได้อย่างไร?
अविभक्तिविभक्तिविहीनपरं
ननु कार्यविकार्यविहीनपरम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
यजनं च कथं तपनं च कथम् ॥ २॥
2. Brahman is neither divided nor undivided. Indeed, It is free from action and modification. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, where is the possibility of performing worship and austerity?
2. พรหมันนั้นไม่อาจทั้งแบ่งแยกและไม่แบ่งแยก. อันที่จริง, มันปราศจากการกระทำและการดัดแปลง. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะกระทำการบูชาและการปฏิบัติอย่างเคร่งครัดได้ที่ไหน?
मन एव निरन्तरसर्वगतं
ह्यविशालविशालविहीनपरम् ।
मन एव निरन्तरसर्वशिवं
मनसापि कथं वचसा च कथम् ॥ ३॥
3. Truly, that Intelligence is eternal and omnipresent, and devoid of vastness and minuteness minuteness. If that Intelligence is the indivisible Supreme Beatitude, how can one grasp It with the mind or express It through speech?
3. อันที่จริง, สติปัญญานั้นเป็นนิรันดร์และอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่ง, มันปราศจากความยิ่งใหญ่และความเล็กน้อย. ถ้าสติปัญญาสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วคนจะเข้าใจมันด้วยจิต หรืออธิบายมันด้วยวาจาได้อย่างไร?
दिनरात्रिविभेदनिराकरण -
मुदितानुदितस्य निराकरणम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
रविचन्द्रमसौ ज्वलनश्च कथम् ॥ ४॥
4. There is no division of day and night or sunrise and sunset in the self-luminous Brahman. If It alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can the sun, the moon, or fire illumine It?
4. ไม่มีการแบ่ง กลางวันและกลางคืน หรือ พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกในพรหมันที่ส่องสว่างด้วยตัวเอง. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วพระอาทิตย์, พระจันทร์, และไฟ จะส่องสว่างให้กับพรหมันได้อย่างไร?
गतकामविकामविभेद इति
गतचेष्टविचेष्टविभेद इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
बहिरन्तरभिन्नमतिश्च कथम् ॥ ५॥
5. The distinctions of desire and desirelessness, action and inaction, are completely lacking in Brahman. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be any conception of exterior and interior?
5. ความปรารถนาและไร้ปรารถนา, การกระทำและไม่กระทำ, ถูกตัดขาดในพรหมันอย่างสิ้นเชิง. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีแนวคิดเรื่องภายนอกหรือภายในได้อย่างไร?
यदि सारविसारविहीन इति
यदि शून्यविशून्यविहीन इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
प्रथमं च कथं चरमं च कथम् ॥ ६॥
6. Brahman is devoid of expansion and contraction, fullness and emptiness. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, where can one posit a first or a last?
6. พรหมันปราศจากการขยายและหดตัว, ความเต็มและว่างเปล่า. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วคนจะวางตำแหน่งที่หนึ่งและที่สุดท้ายไว้ที่ไหน?
यदिभेदविभेदनिराकरणं
यदि वेदकवेद्यनिराकरणम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
तृतीयं च कथं तुरीयं च कथम् ॥ ७॥
7. With regard to Brahman, the ideas of difference and sameness, knowe-r and knowable, are repudiated. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be the third state [sleep] or the Fourth [Transcendental]?
7. ในพรหมัน, แนวคิดเรื่องความแตกต่างและความเหมือน, ผู้รู้และสิ่งที่รู้ได้, ถูกปฏิเสธ. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีสภาวะที่สาม [หลับ] หรือสภาวะที่สี่ [การข้ามพ้น] ได้อย่างไร?
गदिताविदितं न हि सत्यमिति
विदिताविदितं नहि सत्यमिति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
विषयेन्द्रियबुद्धिमनांसि कथम् ॥ ८॥
8. It is mere fancy to think of Brahman as expressible or inexpressible, knowable or unknowable. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be the objects, senses, mind, and intellect?
8. มันเป็นเพียงจินตนาการที่คิดว่าพรหมันนั้นอธิบายได้หรืออธิบายไม่ได้, รู้ได้หรือรู้ไม่ได้. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมี วัตถุ, ความรู้สึก, จิต และ สติปัญญาได้อย่างไร?
गगनं पवनो न हि सत्यमिति
धरणी दहनो न हि सत्यमिति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
जलदश्च कथं सलिलं च कथम् ॥ ९॥
9. Space and air are not real. Fire and earth are not real. Water and clouds are not real. The indivisible Supreme Beatitude is the only Reality.
10. อวกาศและอากาศไม่มีอยู่จริง. ไฟและดินไม่มีอยู่จริง. น้ำและเมฆไม่มีอยู่จริง. ความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้เป็นสัจธรรมเพียงสิ่งเดียว.
यदि कल्पितलोकनिराकरणं
यदि कल्पितदेवनिराकरणम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
गुणदोषविचारमतिश्च कथम् ॥ १०॥
10. Since the different worlds [earth, heaven, etc.] and the gods [Vishnu, Shiva, Brahma, etc.] are merely imagination, their existences have been denied. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be any merit or demerit, reasoning or intellect?
10. เนื่องจากโลกต่างๆ [โลก, สวรรค์, และอื่นๆ] และเทวะต่างๆ [วิษณุ, ศิวะ, พรหม, และอื่นๆ] เป็นเพียงจินตนาการ, การดำรงอยู่เหล่านั้นจึงถูกปฏิเสธ. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีกุศลหรืออกุศล, การใช้เหตุผลหรือสติปัญญา ได้อย่างไร?
मरणामरणं हि निराकरणं
करणाकरणं हि निराकरणम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
गमनागमनं हि कथं वदति ॥ ११॥
11. In Brahman there is no death or immortality, no action or inaction. If Brahman alone is the all-pervading Supreme Beatitude, how can one speak of Its coming or going?
11. ในพรหมันไม่มีความตายหรืออมตะ, ไม่มีกรรมหรืออกรรม. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะพูดถึงการมาหรือการไปของพรหมัน ได้อย่างไร?
प्रकृतिः पुरुषो न हि भेद इति
न हि कारणकार्यविभेद इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
पुरुषापुरुषं च कथं वदति ॥ १२॥
12. In Brahman there is no distinction between Purusha [Spirit] and prakriti [matter], and there is no cause and effect. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can one say It is male or female?
12. ในพรหมันไม่มีความแตกต่างระหว่าง ปุรุษะ [วิญญาณ] และ ประกฤติ [สสาร], ไม่มีเหตุและผล. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้ว จะกล่าวว่าพรหมันเป็นชายหรือหญิง ได้อย่างไร?
तृतीयं न हि दुःखसमागमनं
न गुणाद्द्वितीयस्य समागमनम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
स्थविरश्च युवा च शिशुश्च कथम् ॥ १३॥
13. Brahman has no association with either the sufferings of old age or the happiness of youth. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be infancy, youth, or old age?
13. พรหมันไม่สมาคมกับความทุกข์ของคนชรา หรือ ความสุขของคนหนุ่มสาว. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีทารก, หนุ่มสาว, หรือวัยชรา ได้อย่างไร?
ननु आश्रमवर्णविहीनपरं
ननु कारणकर्तृविहीनपरम् ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिव -
मविनष्टविनष्टमतिश्च कथम् ॥ १४॥
14. Indeed, Brahman is devoid of the four stages of life and the four castes. Moreover, It has no cause and It is not an agent. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can one think of It as being destroyed or as indestructible?
14. อันที่จริง, พรหมันปราศจากอาศรมสี่ และวรรณะสี่. ยิ่งกว่านั้น, พรหมันไม่มีสาเหตุและไม่ใช่ตัวแทน. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะคิดว่าพรหมันถูกทำลายหรือทำลายไม่ได้ ได้อย่างไร?
ग्रसिताग्रसितं च वितथ्यमिति
जनिताजनितं च वितथ्यमिति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिव -
मविनाशि विनाशि कथं हि भवेत् ॥ १५॥
15. It is mere fancy to think that Brahman is bound or released, that Brahman is created or uncreated. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can It be either mortal or immortal?
15. มันเป็นเพียงจินตนาการที่คิดว่าพรหมันนั้นถูกผูกมัดหรือปลดปล่อย, ว่าพรหมันนั้นถูกสร้างขึ้นหรือไม่ถูกสร้างขึ้น. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วพรหมันจะเป็นอมตะหรือไม่เป็นอมตะ ได้อย่างไร?
पुरुषापुरुषस्य विनष्टमिति
वनितावनितस्य विनष्टमिति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिव -
मविनोदविनोदमतिश्च कथम् ॥ १६॥
16. The conceptions of man and woman, wife and husband, are absent in Brahman. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can one sense pain and pleasure?
16. หลักการของชายและหญิง, ภรรยาและสามี, ไม่มีอยู่ในพรหมัน. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะรู้สึกเจ็บปวดหรือพึงพอใจ ได้อย่างไร?
यदि मोहविषादविहीनपरो
यदि संशयशोकविहीनपरः ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिव -
महमत्र ममेति कथं च पुनः ॥ १७॥
17. Indeed, Brahman is free from delusion and depression, doubt and distress. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be ‘I’ and ‘mine’?
17. อันที่จริง, พรหมันนั้นปราศจากความหลงผิดและความเศร้าโศก, ความสงสัยและความทุกข์. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมี “ข้าฯ” และ “ของข้าฯ” ได้อย่างไร?
ननु धर्मविधर्मविनाश इति
ननु बन्धविबन्धविनाश इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं -
मिहदुःखविदुःखमतिश्च कथम् ॥ १८॥
18. Truly, the distinctions of merit and demerit, bondage and freedom, are annulled in Brahman. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be feelings of misery and happiness?
18. อันที่จริง, ความแตกต่างของกุศลและอกุศล, พันธะและอิสระ, เป็นโมฆะในพรหมัน. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะรู้สึกทุกข์หรือสุข ได้อย่างไร?
न हि याज्ञिकयज्ञविभाग इति
न हुताशनवस्तुविभाग इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
वद कर्मफलानि भवन्ति कथम् ॥ १९॥
19. In Brahman there is no distinction between sacrificer and sacrifice, or between sacrificial fire and oblation. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, tell me, how can there be any results of action?
19. ในพรหมันไม่มีความแตกต่างระหว่างผู้บูชาและการบูชา, หรือระหว่างไฟบูชาและเครื่องบูชา. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, จงบอกข้าฯ, ว่าจะมีผลของกรรมได้อย่างไร?
ननु शोकविशोकविमुक्त इति
ननु दर्पविदर्पविमुक्त इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
ननु रागविरागमतिश्च कथम् ॥ २०॥
20. Indeed, Brahman is free from grief and joy, pride and humility. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be any thought of passion or dispassion?
20. อันที่จริง, พรหมันปราศจากความเศร้าและความสุข, ความเย่อหยิ่งและความนอบน้อม. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีความคิดเรื่องกิเลสและไร้กิเลส ได้อย่างไร?
न हि मोहविमोहविकार इति
न हि लोभविलोभविकार इति ।
यदि चैकनिरन्तरसर्वशिवं
ह्यविवेकविवेकमतिश्च कथम् ॥ २१॥
21. Infatuation and temptation, greed and delusion, cannot perturb or change Brahman. If Brahman alone is the indivisible Supreme Beatitude, how can there be any thought of discrimination or absence of discrimination?
21. การหลงใหลและการยั่วยุ, โลภและหลงผิด, ไม่อาจรบกวนหรือเปลี่ยนแปลงพรหมัน. ถ้าพรหมันสิ่งเดียวคือความสุขสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้, แล้วจะมีความคิดเรื่องการเลือกปฏิบัติหรือการไม่เลือกปฏิบัติ ได้อย่างไร?
त्वमहं न हि हन्त कदाचिदपि
कुलजातिविचारमसत्यमिति ।
अहमेव शिवः परमार्थ इति
अभिवादनमत्र करोमि कथम् ॥ २२॥
22. Look, ‘you’ and ‘I’ have never existed. It is sheer nonsense to consider oneself as having a family or caste. Truly I am Brahman—the Supreme Reality. How can I make salutations to It?
22. ดูเถิด, “ท่าน” และ “ฉัน” ไม่เคยมีอยู่จริง. มันเป็นเรื่องไร้สาระที่คิดว่าคนมีครอบครัวหรือวรรณะ. แท้จริงแล้วข้าฯ คือพรหมัน – สัจธรรมสูงสุด. แล้วข้าฯ จะกราบไหว้มันได้อย่างไร?
गुरुशिष्यविचारविशीर्ण इति
उपदेशविचारविशीर्ण इति ।
अहमेव शिवः परमार्थ इति
अभिवादनमत्र करोमि कथम् ॥ २३॥
23. Discrimination between guru and disciple, and between instruction and reflection are completely absent in Brahman. Truly I am Brahman—the Supreme Reality. How can I make salutations to It?
23. การเลือกปฏิบัติระหว่างคุรุกับศิษย์, และระหว่างคำสอนและการไตร่ตรองนั้นไม่มีอย่างสิ้นเชิงในพรหมัน. แท้จริงแล้วข้าฯ คือพรหมัน – สัจธรรมสูงสุด. แล้วข้าฯ จะกราบไหว้มันได้อย่างไร?
न हि कल्पितदेहविभाग इति
न हि कल्पितलोकविभाग इति ।
अहमेव शिवः परमार्थ इति
अभिवादनमत्र करोमि कथम् ॥ २४॥
24. In Brahman there is no division of physical forms, nor of imaginary worlds. Truly I am Brahman—the Supreme Reality. How can I make salutations to It?
24. ในพรหมันไม่แบ่งแยกรูปทางกายภาพ, อีกทั้งไม่แบ่งโลกจินตภาพ. แท้จริงแล้วข้าฯ คือพรหมัน – สัจธรรมสูงสุด. แล้วข้าฯ จะกราบไหว้มันได้อย่างไร?
सरजो विरजो न कदाचिदपि
ननु निर्मलनिश्चलशुद्ध इति ।
अहमेव शिवः परमार्थ इति
अभिवादनमत्र करोमि कथम् ॥ २५॥
25. Brahman is completely free from passion and dispassion. Indeed, It is resplendent, immovable, and pure. Truly I am Brahman—the Supreme Reality. How can I make salutations to It?
25. พรหมันปราศจาก กิเลส และ ไร้กิเลส อย่างสมบูรณ์. อันที่จริง, มันสว่างไสว, ไม่เคลื่อนไหว, และบริสุทธิ์. แท้จริงแล้วข้าฯ คือพรหมัน – สัจธรรมสูงสุด. แล้วข้าฯ จะกราบไหว้มันได้อย่างไร?
न हि देहविदेहविकल्प इति
अनृतं चरितं न हि सत्यमिति ।
अहमेव शिवः परमार्थ इति
अभिवादनमत्र करोमि कथम् ॥ २६॥
26. It is-mere fancy to think that Brahman has a body, or that It is bodiless. The apparent actions of life are also unreal. Truly I am Brahman—the Supreme Reality. How can I make salutations to It?
26. มันเป็นเพียงจินตนาการที่คิดว่าพรหมันนั้นมีร่างกาย, หรือไม่มีร่างกาย. การกระทำที่ชัดเจนของชีวิตนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องจริงเช่นกัน. แท้จริงแล้วข้าฯ คือพรหมัน – สัจธรรมสูงสุด. แล้วข้าฯ จะกราบไหว้มันได้อย่างไร?
विन्दति विन्दति न हि न हि यत्र
छन्दोलक्षणं न हि न हि तत्र ।
समरसमग्नो भावितपूतः
प्रलपति तत्त्वं परमवधूतः ॥ २७॥
27. Where the intellect cannot reach, how can there be any form of composition? The great Avadhuta, after purifying himself through meditation and becoming absorbed in Infinite Bliss, has sung spontaneously about Brahman.
27. ในที่ที่ปัญญาไปไม่ถึง, แล้วจะมีรูปแบบต่างๆ ได้อย่างไร? อวธูตะ ผู้ยิ่งใหญ่, หลังจากชำระตนด้วยการทำสมาธิและดื่มด่ำในนิรามิสสุขอนันต์แล้ว, ได้ขับขานถึงพรหมันอย่างเป็นธรรมชาติ.
इति षष्ठमोऽध्यायः ॥ ६॥
Here ends the sixth chapter of the Avadhuta Gita of Dattatreya—the Swami’s instructions to Kartika entitled “Liberation.”
จบบทที่หกของ อวธูตะ คีตา แห่งทัตตะเตรยะ ในหัวข้อ – คำสอนของสวามีที่แนะนำกฤติกา เรื่อง “การหลุดพ้น”
