“อัษฏาวกระ” คือนามแห่งปราชญ์ซึ่งปรากฏในตำนานของอินเดีย ผู้บันทึกเรื่องราวของท่านไม่เป็นที่ปรากฏนาม

“อัษฏาวกระ คีตา” คือบทสนทนาระหว่าง อัษฏาวกระ กับ “กษัตริย์ชนก” ซึ่งเป็นการสนทนาในฐานะของ “คุรุ” กับ “ศิษย์” หลังจาก อัษฏาวกระได้แสดงธรรมแก่กษัตริย์ชนก และกษัตริย์ชนกได้ประจักษ์ถึงตัวตนอันแท้จริงหรือ “บรรลุธรรม” นั่นเอง

บทสนทนานี้เป็นรูปแบบของบทสนทนาศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นการสนทนาด้วยปัญญาอันสูงสุด